Zasoby leśne

Nadleśnictwo Puławy zarządza gruntami Skarbu Państwa o powierzchni 16,1 tys. ha, w tym gruntami leśnymi o powierzchni 15,6 tys. ha, na terenie czterech powiatów: puławskiego, ryckiego, lubelskiego i opolskiego.

Hodowla lasu

Głównym celem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących oraz kształtowanie nowych z respektowaniem warunków i procesów naturalnych.

Ochrona lasu

Ochrona lasu jako jedna z podstawowych dziedzin działalności gospodarczej w leśnictwie, ma na celu zabezpieczenie lasu przed szkodami wyrządzanymi czynniki: biotyczne, abiotyczne i antropogeniczne.

Użytkowanie lasu

Użytkowanie główne związane z pozyskiwaniem drewna traktowane jest jako czynność hodowlana, realizowana poprzez zastosowanie odpowiednich rębni, służąca przemianie pokoleń lasu.

Urządzanie lasu

Obowiązek sporządzenia Planu Urządzenia Lasu dla lasów Skarbu Państwa wynika z art. 19 Ustawy o Lasach z dnia 28 września 1991 r.( Dz. U. z 2005 r., Nr 45, poz. 435 z późn. zm).

Nadzór nad lasami niepaństwowymi

Nadzór nad lasami niepaństwowymi w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Puławy sprawują Starostowie we własnym zakresie.

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Położenie

Położenie

Nadleśnictwo Puławy jest jednym z 25 nadleśnictw wchodzących w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. Nadleśnictwo jest położone na terenie województwa lubelskiego, powiatu puławskiego, ryckiego, lubelskiego i opolskiego. Swym zasięgiem obejmuje 19 gmin.

Nadleśnictwo Puławy jest jednym z 25 nadleśnictw wchodzących w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. Nadleśnictwo jest położone na terenie województwa lubelskiego, powiatu puławskiego, ryckiego, lubelskiego i opolskiego. Swym zasięgiem obejmuje 19 gmin.

Obszar Nadleśnictwa Puławy według regionalizacji przyrodniczo-leśnej opartej na podstawach ekologiczno-fizjograficznych (Trampler) położony jest w:

Mezoregion Doliny Środkowej Wisły - Obejmuje dolinę Wisły o szerokości ok. 10 km, od okolic Puław pod Warszawę. Powierzchnia jego stanowi łąkowy taras zalewowy oraz wyższy taras piaszczysty pokryty wydmami. W mezoregionie dominują, więc krajobrazy den dolinnych i tarasów z wydmami.

Mezoregion - Wysoczyzna Siedlecka - Zajmuje wschodnią część nadleśnictwa, obejmując swym zasięgiem prawie cały obręb Ryki z wyjątkiem kompleksów położonych w dolinie Wisły oraz część obrębu Żyrzyn, położonego na wschód od linii Wronów-Bałtów-Parafianka. Obszar ten położony jest w zasięgu zlodowacenia środkowopolskiego. Jest mezoregionem o słabo zróżnicowanej rzeźbie. Powierzchnia jego obejmuje lekko falistą równinę, którą budują głównie piaski glacjofluwialne. W środkowej części mezoregionu wysoczyznę przecina pradolina Wieprza.

Mezoregion Równiny Radomsko-Kozienickiej Stanowi część dzielnicy, położoną na południe i zachód od doliny Wisły oraz na południe od doliny Pilicy. Obejmuje on równinę denudacyjną zbudowaną głównie z piasków akumulacji lodowcowej z głazami i z glin zwałowych. W mezoregionie tym położona jest południowo-wschodnia część nadleśnictwa, na zachód od Wisły (ok. 15%).

Dzielnica Wyżyny Zachodniolubelskiej - Obejmuje południową część nadleśnictwa (ok. 2% powierzchni nadleśnictwa). Obejmuje ona obszar położony głównie miedzy doliną Wisły na zachodzie a doliną Wieprza na wschodzie, zbudowany ze skał kredowych (miękkie margle i twarda opoka) i pokryty warstwą lessu. Powierzchnię dzielnicy tworzą łagodne garby wznoszące się od ok. 180 m do 230 m n.p.m. W dzielnicy dominuje krajobraz wyżynny lessowy, miejscami o bardzo silnym rozcięciu erozyjnym — gęstej sieci suchych dolin i wąwozów. Ze względu na urodzajne gleby — rędziny i gleby brunatne — na terenie tym rozwinęło się przede wszystkim rolnictwo.