Asset Publisher
Polnische Wälder
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polen gehört in Bezug auf die Waldfläche zur europäischen Spitze. Diese nimmt mit 9,1 Mio. ha 29,2 % der Gesamtfläche ein. Die Mehrheit der Wälder sind Staatseigentum, das durch den Staatsforstbetrieb „Lasy Państwowe" („Staatsforste") (PGL LP) verwaltet wird.
In Polen gibt es immer mehr Wälder. Der Waldanteil ist von 21 % im Jahre 1945 auf 29,2 % heute gestiegen. Zwischen den Jahren 1995 und 2011 ist die Waldfläche um 388 Tausend Hektar gestiegen. Die Grundlage für die Aufforstung bildet das „Nationale Waldmehrungsprogramm", nach dem der Waldanteil im Jahre 2020 30% und im Jahre 2050 33% betragen soll. Die polnischen Wälder sind reich an Pflanzen, Tieren und Pilzen. Insgesamt leben 65% aller Tiere im Wald.
Die Wälder wachsen in unserem Land auf den schwächsten Böden, hauptsächlich im Zusammenhang mit der Entwicklung der Landwirtschaft in den vergangenen Jahrhunderten. Dies beeinflusst die Verteilung der Waldstandorte in Polen. Über 55% der Wälder sind Nadelwälder. Den Rest bilden Laubwälder, meistens Laubmischwälder. Einen kleinen Anteil der Laubwälder nehmen mit etwas mehr als 3% Erlenbruchwälder und Auwälder ein.
In den Jahren 1945-2011 hat sich der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 auf über 28,2% vergrößert.
In Flachland- und Hochlandgebieten überwiegt die Kiefer. Sie wächst auf 64,3% der Waldfläche vom PGL LP und auf 57,7% der privaten und kommunalen Wälder. Im Gebirge dominiert die Fichte (im Westen) bzw. die Fichte und die Buche (im Osten). Die Dominanz der Kiefer ergibt sich aus der Art der Forstwirtschaft in der Vergangenheit. Die einstigen Monokulturen hingen mit dem hohen industriellen Bedarf an Holz. Es hat sich jedoch herausgestellt, dass solche Wälder gegen klimatische Faktoren weniger resistent sind und auch von Schädlingen leichter angegriffen werden können.
Der Anteil anderer Baumarten, hauptsächlich der Laubbaumarten, in den polnischen Wäldern steigt kontinuierlich. Die Forstleute gehen weg von Monokulturen und passen den Baumbestand an die natürlichen Standortbedingungen an. Dank diesen Maßnahmen konnte der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 % auf über 28,2 % ansteigen. Immer häufiger gibt es Eichen, Eschen, Spitzahorne, Bergahorne, Ulmen sowie Birken, Buchen, Erlen, Pappeln, Hainbuchen, Espen, Linden und Weiden.
In unseren Wäldern kommen meistens Baumbestände in Altersklassen zwischen 40 und 80 Jahren. Das durchschnittliche Alter beträgt 60 Jahre. Es gibt immer mehr große Bäume, die über 80 Jahre alt sind. Seit dem Ende des 2. Weltkrieges ist der Flächenanteil solcher Altbäume von 0.9 Mio. ha auf fast 1,85 Mio. ha gestiegen.
Asset Publisher
Asset Publisher
Położenie
Położenie
fot. H. Karczmarczyk
fot. H. Karczmarczyk
Nadleśnictwo Puławy jest jednym z 25 nadleśnictw wchodzących w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. Nadleśnictwo jest położone na terenie województwa lubelskiego, powiatu puławskiego, ryckiego, lubelskiego i opolskiego. Swym zasięgiem obejmuje 19 gmin.
Nadleśnictwo Puławy jest jednym z 25 nadleśnictw wchodzących w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. Nadleśnictwo jest położone na terenie województwa lubelskiego, powiatu puławskiego, ryckiego, lubelskiego i opolskiego. Swym zasięgiem obejmuje 19 gmin.
Obszar Nadleśnictwa Puławy według regionalizacji przyrodniczo-leśnej opartej na podstawach ekologiczno-fizjograficznych (Trampler) położony jest w:
Mezoregion Doliny Środkowej Wisły - Obejmuje dolinę Wisły o szerokości ok. 10 km, od okolic Puław pod Warszawę. Powierzchnia jego stanowi łąkowy taras zalewowy oraz wyższy taras piaszczysty pokryty wydmami. W mezoregionie dominują, więc krajobrazy den dolinnych i tarasów z wydmami.
Mezoregion - Wysoczyzna Siedlecka - Zajmuje wschodnią część nadleśnictwa, obejmując swym zasięgiem prawie cały obręb Ryki z wyjątkiem kompleksów położonych w dolinie Wisły oraz część obrębu Żyrzyn, położonego na wschód od linii Wronów-Bałtów-Parafianka. Obszar ten położony jest w zasięgu zlodowacenia środkowopolskiego. Jest mezoregionem o słabo zróżnicowanej rzeźbie. Powierzchnia jego obejmuje lekko falistą równinę, którą budują głównie piaski glacjofluwialne. W środkowej części mezoregionu wysoczyznę przecina pradolina Wieprza.
Mezoregion Równiny Radomsko-Kozienickiej - Stanowi część dzielnicy, położoną na południe i zachód od doliny Wisły oraz na południe od doliny Pilicy. Obejmuje on równinę denudacyjną zbudowaną głównie z piasków akumulacji lodowcowej z głazami i z glin zwałowych. W mezoregionie tym położona jest południowo-wschodnia część nadleśnictwa, na zachód od Wisły (ok. 15%).
Dzielnica Wyżyny Zachodniolubelskiej - Obejmuje południową część nadleśnictwa (ok. 2% powierzchni nadleśnictwa). Obejmuje ona obszar położony głównie miedzy doliną Wisły na zachodzie a doliną Wieprza na wschodzie, zbudowany ze skał kredowych (miękkie margle i twarda opoka) i pokryty warstwą lessu. Powierzchnię dzielnicy tworzą łagodne garby wznoszące się od ok. 180 m do 230 m n.p.m. W dzielnicy dominuje krajobraz wyżynny lessowy, miejscami o bardzo silnym rozcięciu erozyjnym — gęstej sieci suchych dolin i wąwozów. Ze względu na urodzajne gleby — rędziny i gleby brunatne — na terenie tym rozwinęło się przede wszystkim rolnictwo.