Webcontent-Anzeige
Ochrona lasu
fot. T. Kuniniec
fot. K. Sprysak
fot. K. Sprysak
Ochrona lasu jako jedna z podstawowych dziedzin działalności gospodarczej w leśnictwie, ma na celu zabezpieczenie lasu przed szkodami wyrządzanymi czynniki: biotyczne, abiotyczne i antropogeniczne.
Ochrona lasu jako jedna z podstawowych dziedzin działalności gospodarczej w leśnictwie, ma na celu zabezpieczenie lasu przed szkodami wyrządzanymi przez:
– czynniki abiotyczne (np. huragany, okiść, mróz, susze)
–czynniki biotyczne (np. owady foliofagiczne, grzyby pasożytnicze, zwierzynę)
– czynniki antropogeniczne (np. pożary, skażenie powietrza, szkody górnicze)
W ochronie lasu obowiązuje zasada profilaktycznego, zapobiegawczego działania. Jest to całokształt działań i środków mających na celu zapobieganie procesom chorobowym oraz zwiększanie zdolności obronnej drzew w stosunku do szkodników i czynników chorobotwórczych.
W roku 2008 poprawił się stan zdrowotny dębów. Nie było żerów miernikowców. Mączniak występował na niewielkich powierzchniach. Opadów było więcej jak w latach poprzednich i układały się korzystniej w okresie wegetacyjnym. W dąbrowach wydzielało się posuszu.
Generalnie stan zdrowotny wszystkich drzewostanów poprawił się.
Na terenie Nadleśnictwa Puławy obserwuje się także szkody powodowane przez zwierzęta leśne. Są to głównie sarna, jeleń, łoś oraz zając. Szczególnie duże szkody wyrządzają łosie licznie bytujące w lasach puławskich. Szkody występują przede wszystkim w uprawach oraz młodych drzewostanach. Polegają głównie na zgryzaniu pączków, spałowaniu, czemchaniu, łamaniu młodych drzewek.
W celu ochrony przed tego typu szkodami stosuje się różne zabezpieczenia. Są to między innymi grodzenia upraw siatką, stosowanie ochrony indywidualnej drzewek poprzez zakładanie osłonek perforowanych na pędy główne, tuby, palikowanie drzewek.
Asset Publisher
Asset Publisher
Położenie
Położenie
fot. H. Karczmarczyk
fot. H. Karczmarczyk
Nadleśnictwo Puławy jest jednym z 25 nadleśnictw wchodzących w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. Nadleśnictwo jest położone na terenie województwa lubelskiego, powiatu puławskiego, ryckiego, lubelskiego i opolskiego. Swym zasięgiem obejmuje 19 gmin.
Nadleśnictwo Puławy jest jednym z 25 nadleśnictw wchodzących w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. Nadleśnictwo jest położone na terenie województwa lubelskiego, powiatu puławskiego, ryckiego, lubelskiego i opolskiego. Swym zasięgiem obejmuje 19 gmin.
Obszar Nadleśnictwa Puławy według regionalizacji przyrodniczo-leśnej opartej na podstawach ekologiczno-fizjograficznych (Trampler) położony jest w:
Mezoregion Doliny Środkowej Wisły - Obejmuje dolinę Wisły o szerokości ok. 10 km, od okolic Puław pod Warszawę. Powierzchnia jego stanowi łąkowy taras zalewowy oraz wyższy taras piaszczysty pokryty wydmami. W mezoregionie dominują, więc krajobrazy den dolinnych i tarasów z wydmami.
Mezoregion - Wysoczyzna Siedlecka - Zajmuje wschodnią część nadleśnictwa, obejmując swym zasięgiem prawie cały obręb Ryki z wyjątkiem kompleksów położonych w dolinie Wisły oraz część obrębu Żyrzyn, położonego na wschód od linii Wronów-Bałtów-Parafianka. Obszar ten położony jest w zasięgu zlodowacenia środkowopolskiego. Jest mezoregionem o słabo zróżnicowanej rzeźbie. Powierzchnia jego obejmuje lekko falistą równinę, którą budują głównie piaski glacjofluwialne. W środkowej części mezoregionu wysoczyznę przecina pradolina Wieprza.
Mezoregion Równiny Radomsko-Kozienickiej - Stanowi część dzielnicy, położoną na południe i zachód od doliny Wisły oraz na południe od doliny Pilicy. Obejmuje on równinę denudacyjną zbudowaną głównie z piasków akumulacji lodowcowej z głazami i z glin zwałowych. W mezoregionie tym położona jest południowo-wschodnia część nadleśnictwa, na zachód od Wisły (ok. 15%).
Dzielnica Wyżyny Zachodniolubelskiej - Obejmuje południową część nadleśnictwa (ok. 2% powierzchni nadleśnictwa). Obejmuje ona obszar położony głównie miedzy doliną Wisły na zachodzie a doliną Wieprza na wschodzie, zbudowany ze skał kredowych (miękkie margle i twarda opoka) i pokryty warstwą lessu. Powierzchnię dzielnicy tworzą łagodne garby wznoszące się od ok. 180 m do 230 m n.p.m. W dzielnicy dominuje krajobraz wyżynny lessowy, miejscami o bardzo silnym rozcięciu erozyjnym — gęstej sieci suchych dolin i wąwozów. Ze względu na urodzajne gleby — rędziny i gleby brunatne — na terenie tym rozwinęło się przede wszystkim rolnictwo.